In Le chemin se fait en marchant behandelt Areti Chourdaki een “rituele tijdelijkheid, een mechanisch geduld en een ruimte die de waarneming verstoort”. Voor de danseres en choreografe – afgestudeerd aan de Master Danse et pratiques chorégraphiques – articuleren ambacht en choreografie gelijkaardige processen, een gemeenschappelijke metafoor van verzet tegen veralgemeende versnelling. Door haar eigen textielcreaties te integreren, wordt de podiumruimte een bijzonder ecosysteem, waar het dagdagelijkse en het onverwachte elkaar ontmoeten.
Geïnspireerd door Derek Jarmans testamentaire film Blue en zijn eigen ervaring met HIV, beroept Matteo Sedda zich op de krachten van Eros en Thanatos in een duet van hypnotiserende beweging en voortdurende rotatie. Met hun levende aanwezigheid, die zowel kracht als kwetsbaarheid ademt, creëren de performers in FUCK ME BLIND een spiritueel landschap waarin een nieuwe homo-folkdans tot stand komt.
Création et interprétation : Areti Chourdaki / Assistant chorégraphique : Geva Seibert / Création sonore : Noam Rzewski / Conception lumière : Charlotte Muller / Dramaturgie : Hanna El Fakir / Fabrication scénographique : Areti Chourdaki / Scénographie : Elfie Poiré / Assistante scénographe : Manon Gondek / Création costume : Paul Malle
Coproduction : Charleroi danse, la Balsamine / Aide : Fédération Wallonie-Bruxelles – Service générale de la création artistique – Service de la danse / Soutien : Charleroi danse, Garage 29, PACO - pôle d’accompagnement collaboratif et ouvert, Entropie Production, La Vallée, Galerie Far West, Lebeau & associés
