In 1992 creëerde Frédéric Flamand en oprichter van ons choreografisch centrum, zowel de eerste Biënnale van Charleroi danse als een memorabel stuk, Titanic, in het Musée de l'Industrie, nu de Rockerill in Charleroi. Een vernieuwend project, een zotte daad, een "huiverend gedicht over het einde van onze eeuw..."*, het festival en de voorstelling getuigden van de artistieke onrust van die tijd, gevoelig voor de relatie tussen kunst en technologie.Dertig jaar later is de Biënnale nog steeds een venster op het internationale panorama van de hedendaagse dans; en ze blijft diep geworteld in de verbeelding en de cultuur van Charleroi.
Vandaag keert Némo Flouret, een jonge Franse choreograaf geboren in 1995, opgeleid aan P.A.R.T.S. en woonachtig in Brussel, vol durf en talent, terug naar de oorspronkelijke locatie van de voormalige metaalfabriek, op de Rockerill. Met zijn werk 900 Something Days Spent in the XXth Century roept hij het gouden en stenen tijdperk op van het einde van de twintigste eeuw, toen de zware industrie ineenstortte en nieuwe Europese utopieën ontstonden geënt op handel en innovatie. Deze historische sequentie maakt het mogelijk de evolutie van een stad, een tijdperk en een cultuurlandschap te meten. De artistieke ambitie die deze projecten kenmerkt, zal alom aanwezig zijn in de 2023 editie van de Biënnale. De creatie van bijzondere werelden, menselijke ontmoetingen en artistieke fricties, de wens om samenhorigheid te creëren met talrijke groepswerken, zetten de toon. Te beginnen met de revival van Planet [wanderer] van Damien Jalet, al drie jaar verbonden aan Charleroi danse. Met zijn donkere, met zand bedekte podium biedt de voorstelling ons een echo van het zwarte land, een reflectie over macht en kwetsbaarheid die zijn choreografische oorsprong vindt in de Japanse cultuur en in het bijzonder in de droge tuinen van Kyoto. Van Franse volksdansen tot hip-hop en Georgische dansen, van de pantsula van de townships in Johannesburg tot Afro-Braziliaanse rituelen, de dans put uit al zijn rijkdom en diversiteit. Alleen al de titels van de voorstellingen getuigen van artistieke exploratie op zoek naar nieuwe verhalen en bestemmingen: Planet [wanderer], Troisième Nature, Unearth, Zona Franca, Rive, Témoin, en van plezier The Ecstatic, Mirlitons, C la vie. Het festival vindt plaats in Charleroi en in Brussel, om het aantal mogelijkheden voor ontmoeting en feest te vergroten en om mensen de kans te geven Charleroi danse, een drijvende kracht in de hedendaagse dans, steeds opnieuw te blijven ontdekken.